ในที่สุดก็พบว่าผู้กระทำผิดเป็นฉลามตัวเล็กที่กระจายอยู่ทั่วน่านน้ำมหาสมุทรเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของโลกที่ชื่อว่า Cookiecutter shark (Isistius brasiliensis) แม้ว่าปลาฉลามเหล่านี้จะกระจายอยู่ทั่วไปทั่วโลก และอาจเป็นหนึ่งในปลาฉลามที่พบได้ทั่วไปในมหาสมุทร เนื่องจากพวกมันอาศัยอยู่ในทะเลลึก และไม่เคยถูกกักขัง ไม่ค่อยมีใครรู้จักเกี่ยวกับฉลามเหล่านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดถึง นิสัยการกินของพวกเขา

การศึกษาใหม่ที่นำโดย Aaron Carlisle แห่งมหาวิทยาลัยเดลาแวร์ได้เปิดเผยถึงแหล่งอาหารและที่อยู่อาศัยของฉลาม Cookiecutter เหล่านี้ซึ่งแสดงให้เห็นว่าในขณะที่พวกมันอาจกินทุกอย่างที่พวกเขาสามารถรับกรามของพวกเขาในตอนบนของมหาสมุทรเพื่อเสริมอาหารพวกเขา โดยหลักแล้วจะกินสัตว์เล็กๆ ที่พวกมันอาศัยอยู่ร่วมกับสัตว์จำพวกครัสเตเชีย ปลาหมึก และปลาตัวเล็ก

Carlisle ผู้ช่วยศาสตราจารย์ใน School of Marine Science and Policy ในวิทยาลัย Earth, Ocean and Environment ของ UD กล่าวว่าเป็นเวลาหลายปีที่นักวิจัยสันนิษฐานว่าฉลาม Cookiecutter กำลังขึ้นมาในตอนกลางคืนเพื่อกินปลาวาฬและสัตว์ที่ใหญ่กว่าแล้วจึงมุ่งหน้ากลับไปที่ ทะเลลึกและออกไปเที่ยวระหว่างวัน แต่มันเป็นสมมติฐาน พฤติกรรมการกินของเครื่องตัดคุกกี้ได้รับการศึกษาเพียงเล็กน้อย คาร์ไลล์กล่าวว่าอาจมีการศึกษากระเพาะคุ้กกี้ 150 ตัวทั่วโลกในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา

เมื่อนักวิจัยศึกษาปลาฉลาม พวกเขาสามารถมองได้เฉพาะสิ่งที่อยู่ในท้องของฉลาม ซึ่งบางครั้งก็ไม่มีอะไรเลย และทำการอนุมานจากการกัดที่พวกเขาได้เห็นในสายพันธุ์ที่ใหญ่กว่าของพวกมัน แต่พวกมันไม่สามารถใช้ วิธีการทางวิทยาศาสตร์ขั้นสูงที่มีให้สำหรับนักวิจัยในขณะนี้

"ในตอนท้ายของวัน กระบวนทัศน์ก็คือว่าฉลามจะกินสัตว์ที่มีขนาดใหญ่กว่าเหล่านี้เป็นหลัก แต่เราไม่มีข้อมูลเชิงประจักษ์ ดังนั้นคำถามของเราคือ "เราลำเอียงกับสิ่งที่เราเห็นหรือไม่" "คาร์ไลล์กล่าว "ปรากฎว่าการกัดทั้งหมดที่เราเห็นในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลและกีฬาขนาดใหญ่และปลาเชิงพาณิชย์และสิ่งต่าง ๆ ประกอบเป็นอาหารในปริมาณที่ค่อนข้างน้อย"

คาร์ไลล์ตั้งข้อสังเกตว่ามีเอกลักษณ์เฉพาะที่จะมีสัตว์ที่จะกินสิ่งมีชีวิตจากด้านบนและด้านล่างของห่วงโซ่อาหาร

"สัตว์เหล่านี้มีบทบาททางนิเวศวิทยาที่ไม่เหมือนใครในมหาสมุทรของโลก" คาร์ไลล์กล่าว "พวกมันกินทุกอย่างตั้งแต่นักล่าที่ใหญ่และแข็งแกร่งที่สุด เช่น ฉลามขาว ออร์กาส ทุกสิ่งที่คุณจินตนาการได้ ไปจนถึงสัตว์ตัวน้อยที่ตัวเล็กที่สุด มีสัตว์ไม่มากนักที่ทำแบบนี้ได้"

การวิจัยร่วมกัน

สำหรับการศึกษานี้ นักวิจัยได้ใช้ฉลาม Cookiecutter 14 ตัวที่รวบรวมโดยพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ Monterey Bay Aquarium จากมหาสมุทรแปซิฟิกตอนกลางรอบฮาวาย พวกเขาใช้เทคนิคการติดตามทางชีวเคมีที่หลากหลาย รวมถึงการวิเคราะห์ไอโซโทปที่เสถียร การวิเคราะห์กรดไขมัน และ DNA ของสิ่งแวดล้อม เพื่อช่วยให้เข้าใจนิสัยการกินและแหล่งที่อยู่อาศัยของสายพันธุ์ได้ดียิ่งขึ้น

John O"Sullivan ผู้เขียนร่วมในการศึกษาและผู้อำนวยการคอลเลกชั่นที่ Monterey Bay Aquarium ซึ่งกำลังวางแผนที่จะเปิดนิทรรศการใต้ทะเลลึกใหม่ที่มีสัตว์น้ำลึกที่มีชีวิตในปีหน้า กล่าวว่า โดยใช้การทดสอบทางชีวเคมีต่างๆ ใน การศึกษานี้ นักวิจัยสามารถรับคำตอบที่ได้รับการพัฒนามาอย่างดีสำหรับคำถามของพวกเขาเกี่ยวกับอาหารของเครื่องตัดคุกกี้และพฤติกรรมที่เป็นไปได้

O"Sullivan กล่าวว่า "สิ่งสำคัญคือต้องทำการทดสอบมากกว่าหนึ่งครั้ง และเหตุผลก็เป็นเหตุผลเดียวกับที่ผู้คนต้องการได้รับความคิดเห็นมากกว่าหนึ่งข้อสำหรับสถานการณ์ทางการแพทย์ใดๆ" O"Sullivan กล่าว "ยิ่งช่วงการทดสอบกว้างขึ้น ด้วยเทคนิคและวิธีการของพวกเขา ยิ่งคุณรู้สึกได้ถึงเสียงเกี่ยวกับผลลัพธ์ของคุณโดยรวมมากขึ้นเท่านั้น และนั่นก็ช่วยปรับปรุงวิธีการทางวิทยาศาสตร์เท่านั้น"

นักวิจัยตรวจสอบกระเพาะของฉลามและพบว่าส่วนใหญ่ว่างเปล่า แม้ว่าในอดีตจะทำให้นักวิจัยสะดุด แต่ด้วยการใช้เทคนิคสมัยใหม่เหล่านี้ พวกเขาสามารถคาดการณ์อาหารที่เป็นไปได้ของฉลามได้

ตัวอย่างเช่น การใช้ DNA สิ่งแวดล้อมในท้องของพวกมันสามารถช่วยให้พวกเขาเข้าใจว่าฉลามกินอะไร

"DNA ของสิ่งแวดล้อมเป็นเครื่องมือที่ได้รับความนิยมและทรงพลังมากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งทำงานภายใต้แนวคิดที่ว่าถ้าสัตว์ว่ายในมหาสมุทร มันจะหลั่ง DNA ในน้ำ" คาร์ไลล์กล่าว "ดังนั้น หากคุณเก็บตัวอย่างน้ำและกรองออก คุณจะสามารถสกัดดีเอ็นเอของทุกสิ่งที่อยู่ในมวลน้ำนั้นและระบุได้ว่ามีสายพันธุ์ใดบ้าง ดังนั้นเราจึงพยายามทำแบบนั้นกับเนื้อหาในท้องของพวกมัน"

โดยใช้วิธีนี้ พวกเขาระบุเหยื่อหลายสายพันธุ์จากท้องว่างที่ดูเหมือนว่างเปล่า รวมทั้งเหยื่อที่ไม่รู้จักมาก่อนด้วย

รูปแบบที่อยู่อาศัย

นักวิจัยยังสามารถทำการอนุมานเกี่ยวกับถิ่นที่อยู่ของพวกมันได้

โดยทั่วไปแล้ว ฉลามคุ๊กกี้คัตเตอร์จะพบเห็นได้เฉพาะบริเวณผิวน้ำในตอนกลางคืนเท่านั้น นักวิจัยชั้นนำเชื่อว่าพวกมันแสดงการอพยพในแนวดิ่ง โดยพวกมันจะขึ้นสู่น้ำตื้นในตอนพลบค่ำและกลับสู่น่านน้ำลึกในยามรุ่งอรุณ อย่างไรก็ตาม นี่อาจเป็นเพียงกรณีสำหรับฉลาม Cookiecutter ที่ใหญ่กว่า ในขณะที่ลูกฉลามที่มีขนาดเล็กกว่านั้นอาจไม่อพยพในแนวตั้งเลย

“เด็กน้อย เราคิดว่าพวกมันอาจจะอยู่ลึกลงไป ดูเหมือนว่าพวกมันจะไม่เริ่มขึ้นไปบนผิวน้ำจนกว่าพวกเขาจะมีขนาดที่แน่นอน” คาร์ไลล์กล่าว “แต่อีกครั้ง ไม่มีใครเคยเห็นลูกฉลาม Cookiecutter จริงๆ ดังนั้นเราจึงไม่รู้จริงๆ เรากำลังพยายามอนุมานเหล่านี้โดยอิงตามตัวชี้วัดทางอ้อมของสิ่งที่พวกเขากินและนิเวศวิทยาของพวกมัน”

คาร์ไลล์เน้นว่าด้วยการที่มหาสมุทรลึกถูกใช้โดยอุตสาหกรรมประมงและอุตสาหกรรมสกัดอื่นๆ มากขึ้นเรื่อยๆ สิ่งสำคัญคือต้องพัฒนาความรู้เกี่ยวกับสัตว์น้ำลึกเหล่านี้ต่อไป

“สัตว์ส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในทะเลลึก เราเรียกมันว่าชีวิตในเลนที่ช้า พวกมันมีอายุยืนยาว และพวกมันไม่ได้สร้างลูกมากนัก” คาร์ไลล์กล่าว "สัตว์ทะเลน้ำลึกส่วนใหญ่เป็นเด็กโปสเตอร์ของสิ่งที่คุณไม่ต้องการจับปลาเพราะพวกเขาไม่มีความสามารถในการขยายพันธุ์อย่างรวดเร็วและฟื้นตัวหลังจากถูกเอารัดเอาเปรียบ"

O"Sullivan กล่าวว่าเขาหวังว่าด้วยความพยายามเช่นบทความนี้ รวมถึงการจัดแสดงใต้ทะเลลึกใหม่ที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ Monterey Bay Aquarium พวกเขาสามารถช่วยในการเผยแพร่ความตระหนักในความสำคัญของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ต่อสาธารณชนทั่วไป

"มันเป็นเรื่องของการทำวิทยาศาสตร์ที่ดีและการตัดสินใจอย่างชาญฉลาด" โอซัลลิแวนกล่าว “มันเป็นเรื่องของสวัสดิภาพสัตว์ที่ดีและเป็นการมีส่วนร่วมของสาธารณชน วิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุด ไม่ว่ามันจะน่าตื่นเต้นแค่ไหน ถ้าประชาชนไม่สามารถมีส่วนร่วมได้ มันก็สั้น”