พัฒนาการของสมองในไพรเมตเป็นไปตามรูปแบบคงที่

Sandra Heldstab นักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการในภาควิชามานุษยวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยซูริก และเพื่อนร่วมงานของเธอ Karin Isler, Caroline Schuppli และ Carel van Schaik ได้สำรวจไพรเมต 36 สายพันธุ์ในช่วงเวลากว่า 7 ปีเพื่อพยายามตอบคำถามนี้ เธอศึกษาสัตว์เล็ก 128 ตัวในสวนสัตว์ยุโรป 13 แห่งตั้งแต่แรกเกิดจนถึงอายุที่พวกมันมีความชำนาญในระดับผู้ใหญ่ สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจก็คือว่าทุกสายพันธุ์ได้เรียนรู้ทักษะการใช้มือตามลำดับเดียวกันทุกประการ "ผลของเราแสดงให้เห็นว่าการพัฒนาของระบบประสาทเป็นไปตามรูปแบบที่เข้มงวดอย่างยิ่ง แม้แต่ในไพรเมตที่มีความแตกต่างอย่างมากในด้านอื่นๆ" เฮลด์สตาบกล่าว

สมองใหญ่ต้องการความคล่องแคล่ว

อย่างไรก็ตาม นักวิจัยพบว่ามีความแตกต่างอย่างมากในทักษะยนต์ปรับเฉพาะของผู้ใหญ่จากไพรเมตที่แตกต่างกัน สายพันธุ์ที่มีสมองใหญ่ เช่น ลิงแสม กอริลล่า หรือชิมแปนซี สามารถแก้ปัญหาที่ซับซ้อนได้มากโดยใช้มือของพวกมัน มากกว่าสัตว์จำพวกลิงที่มีสมองเล็ก เช่น ลีเมอร์หรือมาร์โมเสท “ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่มนุษย์เราเก่งในการใช้มือและเครื่องมือของเรา สมองที่ใหญ่ของเราทำให้มันเป็นไปได้ สมองที่ใหญ่เท่ากับความคล่องแคล่วอย่างมาก” เฮลด์สตาบกล่าว

มนุษย์พัฒนาทักษะยนต์ปรับช้ากว่าไพรเมต

อย่างไรก็ตาม ความคล่องแคล่วต้องแลกมาด้วยค่าใช้จ่าย: ในสายพันธุ์ที่มีสมองขนาดใหญ่เหมือนมนุษย์ ทารกจะต้องใช้เวลายาวนานในการเรียนรู้แม้กระทั่งการเคลื่อนไหวของมือและนิ้วที่ง่ายที่สุด “ไม่ใช่แค่เพราะว่าเรากำลังเรียนรู้ทักษะที่ซับซ้อนมากกว่าสัตว์จำพวกลิงจำพวกลิงหรือสัตว์จำพวกลิงจำพวกลิง เป็นต้น สาเหตุหลักมาจากเราไม่ได้เริ่มเรียนรู้ทักษะเหล่านี้จนกว่าจะถึงเวลาอีกมาก” เฮลด์สตาบกล่าว นักวิจัยคิดว่าเหตุผลของเรื่องนี้อาจเป็นเพราะว่าสมองของมนุษย์ที่ใหญ่กว่านั้นพัฒนาได้ไม่ดีตั้งแต่แรกเกิด

จำเป็นที่จะต้องมีเวลาเพียงพอในการเรียนรู้

นอกจากนี้ การเรียนรู้ต้องใช้เวลาและไม่มีประสิทธิภาพ และผู้ปกครองเป็นผู้จ่ายเพื่อสิ่งนี้จนกว่าลูกหลานจะเป็นอิสระ "การศึกษาของเราแสดงให้เห็นอีกครั้งว่าในช่วงวิวัฒนาการ เฉพาะสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีชีวิตยืนยาวและมีเวลาเพียงพอที่จะเรียนรู้เท่านั้นที่สามารถพัฒนาสมองขนาดใหญ่และทักษะยนต์ปรับที่ซับซ้อนได้ ซึ่งรวมถึงความสามารถในการใช้เครื่องมือ ซึ่งทำให้ชัดเจนว่าทำไม มีสปีชีส์เพียงไม่กี่ชนิดที่สามารถติดตามเส้นทางของเราได้ และสาเหตุที่มนุษย์สามารถกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ประสบความสำเร็จทางเทคโนโลยีมากที่สุดในโลกนี้” แซนดรา เฮลด์สตาบสรุป